قدیمیترین ماده جامد موجود بر روی کره زمین کشف شد. این ماده دستکم چند میلیارد سال قدمت دارد و احتمالا قبل از تشکیل خورشید به وجود آمده است.
طبق یک مطالعه جدید، ذرات ریز و میکروسکوپی گردوغباری که حدود ۵ تا ۷ میلیارد سال پیش در یک ستاره دوردست ساخته شدهاند، بعدا توسط یک شهابسنگ به زمین حمل شدهاند. این در حالی است که خورشید ما تنها ۴.۶ میلیارد سال عمر دارد.
Philipp Heck، شیمیدان از دانشگاه شیکاگو میگوید: این یکی از هیجانانگیزترین مطالعاتی بود که بر روی آن کار کردهام. این ذرات، قدیمیترین ماده جامد کشفشده بر روی کره زمین هستند و اطلاعات ارزشمندی را درباره چگونگی تشکیل ستارگان در کهکشان راه شیری در اختیار ما قرار میدهند.
گرچه وجود ذراتی در شهابسنگها که عمرشان به قبل از شکلگیری خورشید بازمیگردد، بیسابقه نیست، اما از آنجاییکه این ذرات، بسیار کوچک بوده و در اعماق سنگها مدفون هستند، یافتن آنها بسیار نادر بوده و شناساییشان بسیار دشوار است.
یکی از شهابسنگهایی که به داشتن ذرات بینستارهای شناختهشده است، شهابسنگ مارکیسون است؛ یک سنگ بزرگ ۱۰۰ کیلوگرمی در سال 1969 بر روی شهر مارکیسون استرالیا سقوط کرد و تکههای آن در همه جای منطقه پخش شد.
موزه فیلد، ۵۶ کیلوگرم از این شهابسنگ را بهدست آورد و زمان زیادی را صرف مطالعه آن کرد. در سال 1990، مقادیر زیادی از ذرات میکروسکوپی یک ماده معدنی به نام کاربید سیلیسیوم، بهعنوان یک ماده بینستارهای، در داخل شهابسنگ شناسایی شد. با اینحال، دانشمندان نتوانستند عمر دقیق آنها را تعیین کنند.
از آنجاییکه آن زمان ابزارهای بهکار رفته برای آنالیز این ذرات مثل الان پیشرفته نبودند، Heck و همکارانش تصمیم گرفتند که آنها را دوباره تحت آزمایشهای بیشتری قرار دهند.
آنها برای پیدا کردن اثراتی از تابش کیهانی که میتوانست به داخل اجرامی مانند شهابسنگها نفوذ کرده و نشانههایی از خود را بر روی ذرات کاربید سیلیسیوم بر جای بگذارد، از دستگاههایی مانند میکروسوپ الکترونی، طیفسنج جرم یون ثانویه و طیفسنج جرم گاز استفاده کردند.
منبع: